मला

  1. Thank You Message In Marathi
  2. माझा परिचय मराठी निबंध Essay on Myself in Marathi
  3. मला पंख असते तर.. Mala Pankh Aste Tar
  4. भीती
  5. Mazi Shala Essay in Marathi
  6. मला लॉटरी लागली तर मराठी निबंध


Download: मला
Size: 64.32 MB

Thank You Message In Marathi

धन्यवाद! या एका शब्दात किती कृतज्ञता आहे. कोणत्याही व्यक्तीला हा शब्द वापरल्यानंतर एक समाधान मिळते. एखादे काम झाल्यावर, हायसे वाटल्यावर, कोणत्याही कठीण परिस्थितीतून एखाद्याने बाहेर काढल्यावर आपण Thank You म्हणतो. या एका शब्दाचे किती मोल आहे हे सांगायला नको. पण आयुष्यात एखाद्याबद्दल कृतज्ञता व्यक्त करणे फारच गरजेचे असते. ते करत नसाल तर तुम्ही आजपासून बोलायला सुरुवात करा. एखाद्याला धन्यवाद किंवा Thank You म्हटल्यामुळे काय फायदा होतो? असा प्रश्न पडला असेल. तर तुम्हाला Table of Contents • • • • • • Thank You Message In Marathi For Boyfriend | प्रियकरासाठी मराठी थँक्यू मेसेज Thank You Message In Marathi For Boyfriend तुमच्या आयुष्यातील जवळची व्यक्ती बॉयफ्रेंड याने तुमच्या आयुष्यात येऊन तुमचे आयुष्य बदलून टाकले असेल तर अशा तुमच्या खास व्यक्तीसाठी Thank You Message In Marathi For Boyfriend पाठवा. • आयुष्यात आणून तू आणलास माझ्या बहर धन्यवाद प्रियकरा तूच माझा लाखमोलाचा हमसफर • नात, मनाच आणि ह्रदयाचं तुझ्यासोबत बांधलेलं आभारी आहे मी देवाचे ज्याने तुला माझ्या आयुष्यात आणलं • आयुष्याच्या प्रवासात भेटलास तू मला असा, त्याने मिळाली माझ्या आयुष्याला नवी दिशा • आभारी आहे मी त्या मातेची जिच्यामुळे आलास तू माझ्या आयुष्यात तुझ्यासंगे आयुष्य आता घालवायचे आहे मला खास • जोडीदाराच्या रुपाने मिळाला मनमिळाऊ पती, आभार आता कोणाचे मानाया जाऊ • तू नसतास तर काय झाले असते, तू नसतास तर काय झाले असते माझे करते हा मी नेहमी विचार, मानून धन्यवाद या नात्याची करते मी आनंदाने सुरुवात • धन्यवाद! माझ्या आयुष्यात आलास, आणि माझे आयुष्य रंगाने भरुन टाकलेस, आभारी आहे • आयुष्यात तू आलास, आणि आनंद झाला, आभार देवाचे तुझ्...

माझा परिचय मराठी निबंध Essay on Myself in Marathi

Essay on संपूर्ण विश्वातील सर्व प्राण्यांमध्ये मानव हा सर्वात श्रेष्ठ प्राणी आहे. या विश्वाचा एक भाग असल्‍याने मला माझ्यासारखे लाखो माणसे असलेल्‍या जगात लहान आणि उणे वाटते. जरी प्रत्येकजण त्यांच्या स्वत: च्या मार्गाने अगदी अद्वितीय आहे. वय, लिंग, कौटुंबिक पार्श्वभूमी, राष्ट्रीयत्व किंवा वंश विचारात न घेता मी नम्र, दयाळू आणि मला भेटत असलेल्या प्रत्येकाचा आदर करण्याचा प्रयत्न करतो. स्वतःबद्दल लिहिणे हे सोपे काम नाही कारण एकतर अतिशयोक्ती करणे किंवा आवश्यक असल्यास संक्षिप्त वर्णन आणि प्रशंसा करण्यात अयशस्वी होऊ शकतो. या पार्श्वभूमीवर मी माझी ओळख करून देत आहे. माझा परिचय १० ओळीत मराठी निबंध 10 Lines on Myself Essay in Marathi Set 1 is Helpful for Students of Classes 1, 2, 3 and 4. • मी विपुल कोनार आहे आणि मी ७ वर्षांचा आहे. • मी दिल्ली पब्लिक स्कूलमध्ये चौथीत शिकतो. • माझ्या वडिलांचे नाव श्री. आदित्य कोनार आणि माझ्या आईचे नाव श्रीमती अलार कोनार आहे. • माझी एक लहान बहीण आहे जी त्याच शाळेत पहिल्या इयत्तेत शिकते. • मला कार्टून बघायला आवडते आणि माझे आवडते कार्टून पात्र सिंचन आहे. • मला माझ्या बहिणीसोबत इनडोअर गेम्स खेळायलाही आवडते. आणि, मला माझ्या मित्रांसोबत क्रिकेट खेळायला आवडते. • मी एक अतिशय प्रामाणिक आणि सभ्य मुलगा आहे आणि माझ्या पालकांच्या आणि शिक्षकांच्या सर्व सूचनांचे पालन करतो. • मी माझा गृहपाठ नियमितपणे पूर्ण करतो आणि शाळेत कधीही उशीर करत नाही. • मी माझ्या शिक्षक आणि वडीलधार्‍यांकडे लक्ष आणि आदर देतो. तसेच, मी त्यांच्या प्रत्येक सल्ल्याचे पालन करतो. • मी माझ्या आई आणि वडिलांसोबत खेळल्यानंतर सर्व खेळणी योग्य ठिकाणी ठेवून त्यांना मदत करण्याचा प्रयत्न करतो. माझा परिचय मराठी ...

मला पंख असते तर.. Mala Pankh Aste Tar

मित्रमैत्रिणींनो, आज आपण मला पंख असते तर..... हा निबंध बघणार आहोत. आज मैदानात खेळताना अचानक विमानाचा आवाज आला आणि माझे लक्ष वर आकाशात गेले. त्या उंच आकाशात उडणाऱ्या विमानाकडे बघून माझ्या मानात आले कीं जर मला पण पंख असते तर.. खरंच किती विलक्षण अनुभव असता तो आणि मी तोच विचार करू लागलो. मला पंख असते तर मी रोज सकाळी उठल्या उठल्या मस्त आकाशात एक फेरफटका मारून आलो असतो. वेगवेगळ्या झाडांवर बसून अनेक प्रकारच्या स्वादिष्ट फळांचा आस्वाद घेतला असता. मला नेहमी कुतूहल असते कीं पक्षी त्यांची घरटी झाडाच्या फादीवर कशी काय बांधून राहतात? मला पंख असते तर त्या घराट्यामधील छोटी छोटीशी पिल्ले मला जवळून बघायला मिळाली असती. मला पंख असते तर ज्या वेळी आई मला वाण्याकडे सामान आणायला पाठवते तेव्हा मी पटकन उडून ते सामान घेऊन आलो असतो. बाबा जर कधी ऑफिस मध्ये जाताना डब्बा विसरले तर मी माझ्या पंखामुळे लगेच त्यांना तो देऊन आलो असतो. मला पंख असते तर ताईच्या कॉलेज च्या खिडकीवर बसून मी तिला चिडवून आलो असतो. मला माझे गाव खूप आवडते. मला पंख असते तर मी रोज उडून माझंही गावी जाऊन माझ्या आजी-आजोबांना भेटून आलो असतो. रस्त्याने जाणाऱ्या नदीवरून उडून जाताना किती आनंद झाला असता मला! मला पंख असते तर उन्हाळ्याच्या सुट्टीत सगळे देश विदेश फिरून आलो असतो. वेगवेगळी प्रसिद्ध स्थळें, डोंगर- दऱ्या आणि महत्वाचे म्हणजेच हिमालय ही बघून आलो असतो. मला पंख असते तर मला शाळेला कधीच उशीर झाला नसता कारण कितीही उशीर झाला तरी मी लगेच उडून शाळेच्या आवारात जाऊन पोचलो असतो आणि घरातून उशिरा निघूनही शाळेत वेळेत पोहचून आणि शाळा सुटल्यावरही सर्वात पहिला घरी पोहचलो असतो. जर कधी मला शाळेत शिक्षक ओरडले तर मी लगेच उडून खिडकीवर जाऊन बसलो असतो. मधल्या...

भीती

भीती – जगातील सर्वात मोठे मोटिव्हेशन | Best Marathi Motivation on Life Best Marathi Motivation on Life: जर तुम्ही मला लक्षपूर्वक हा लेख वाचत असाल, फक्त वाचण्यासाठी नाही तर पूर्ण हृदयापासून माझ्या शब्दांना तुम्ही अनुभवता आहात… तर मी तुम्हाला चॅलेंज करतो की हा लेख तुमच्या अंतर्मनाला भेदणारा असेल. मला लाज वाटायला हवी, स्वतःवर, माझ्या आळशी पणा वर, माझ्या सर्व नकारात्मक विचारांवर, माझ्या इगो वर, माझ्या दुसऱ्यांना बघून जळण्याच्या वृत्तीवर! का तोंड सोडून बसलो आहे? काही करत का नाहीये? का पराभूत असल्यासारखे अनुभवतो आहे? का माझी संपूर्ण एनर्जी ही रडण्यात आणि क्रोध करण्यात वाया घालवतो आहे? मला लाज वाटायला हवी, माझ्या या उशिरा उठण्याच्या सवयीवर, माझ्या जास्त झोपण्यावर, माझ्या जास्त खाण्यावर, माझ्या प्रत्येक नशा करण्याच्या सवयीवर, माझ्या सर्व वाईट सवयींवर, माझ्या या प्रेमाच्या जाळ्यात फसण्यावर ,माझ्या पैशांच्या वायफट खर्चावर, आणि जर पैशांची कमी आहे तर मला लाज वाटायला हवी की भारतात इतक्या साऱ्या संधी उपलब्ध असून देखील मला पैशांची कमतरता जाणवते आहे. मला स्वतःवर राग यायला हवा कारण मी फक्त लोकांना दाखवून देण्यात लागलो आहे. कारण मी प्रत्येक वेळी शो ऑफ करू इच्छितो. कारण मी प्रत्येक गोष्ट करण्याच्या आधी हा विचार करतो की लोक काय म्हणतील? मला लाज वाटायला हवी स्वतःवर! आज 20 वर्षांचा झालो आहे आणि अजूनही आपल्या पैशांनी आपल्या आई वडिलांना कुठे फिरायला घेऊन गेलेलो नाही. मार्क झुकेरबर्ग यांनी 19 वर्ष वयाचे असताना फेसबुक बनवले होते आणि ते आज संपूर्ण जगाचे सर्वात तरुण कोट्याधीश आहेत. मला लाज वाटायला पाहिजे, मी माझ्या कॉलेज मध्ये सर्व वेळ वाया घातला, आणि आजही मी काहीच करत नाहीये. फक्त रात्री उशिरापर्यंत...

Mazi Shala Essay in Marathi

Mazi Shala Essay in Marathi : शिक्षण हा आपल्या जीवनाचा एक अविभाज्य भाग आहे. आपण ज्ञानाशिवाय काहीही नाही आणि शिक्षण आपल्याला इतरांपासून वेगळे करते. शिक्षण घेण्याची मुख्य पायरी म्हणजे स्वतः शाळेत प्रवेश घेणे. बर्‍याच लोकांना शाळा शिकण्याचे प्रथम स्थान दिले जाते. त्याचप्रमाणे, शिक्षण घेण्याची ही पहिली ठिणगी आहे. माझे सर्वात महत्त्वाचे म्हणजे, हे मला आयुष्यात अधिक चांगले कार्य करण्यास व्यासपीठ देते आणि माझे व्यक्तिमत्त्व देखील वाढवते. शहरातील सर्वात प्रतिष्ठित आणि सन्माननीय शाळांमधून शिक्षण घेतल्याचा मला धन्यता वाटतो. याव्यतिरिक्त, माझ्या शाळेकडे बरीच मालमत्ता आहे ज्यामुळे मला त्यात भाग घेण्याचे भाग्य वाटेल. माझ्या शाळेवरील या निबंधात, मी माझ्या शाळेवर का प्रेम करतो आणि माझ्या शाळेने मला जे शिकवले ते मी सांगेन. • • • • • • माझी शाळा निबंध मराठी लेखन, Mazi Shala Essay in Marathi मी माझ्या शाळेवर प्रेम का करतो? माझी शाळा आधुनिक शिक्षण आणि व्हिंटेज आर्किटेक्चर दरम्यान योग्य संतुलन ठेवते. माझ्या शाळेच्या द्राक्षारसाच्या इमारती त्यांच्या भव्य सौंदर्याने माझे स्मारक करण्यास कधीही अपयशी ठरल्या आहेत. तथापि, त्यांच्या व्हिंटेज आर्किटेक्चरचा अर्थ असा आहे की ती जुनी आहे, कारण ती सर्व समकालीन गॅझेटसह सुसज्ज आहे. मी माझ्या शाळेला शिक्षणाचे दीपस्तंभ म्हणून समजतो ज्याने आपल्यावर ज्ञान आणि नैतिक आचरण दिले आहे. इतर शाळांच्या विपरीत, माझी शाळा केवळ शैक्षणिक कामगिरीवर लक्ष केंद्रित करत नाही. दुसर्‍या शब्दांत, हे त्यांच्या विद्यार्थ्यांच्या सर्वांगीण विकासावर जोर देते. आमच्या शैक्षणिक विद्यार्थ्यांसह, आमच्या शाळेत अतिरिक्त अभ्यासक्रमांचे आयोजन देखील केले जाते. मला माझ्या शाळेवर प्रेम का हे एक मुख...

मला लॉटरी लागली तर मराठी निबंध

मला लॉटरी लागली तर मराठी निबंध मला लॉटरी लागली तर निबंध : ' खरंच, मला लॉटरी लागली तर ?' माझ्या मनात पहिला विचार आला तो प्रसिद्धीचा. आयोजकांची तार, वर्तमानपत्रात फोटो,. सर्वांकडून अभिनंदनाचा वर्षाव....... मजाच मजा ! मी मनोराज्यात हळूहळू गुंग होऊन गेलो... हातात नोटांचा गठ्ठा... नोटा मोजता मोजता मला माझ्या डोक्यावर असलेल्या अनेक ऋणांची आठवण झाली. मातृ पितृ ऋण, समाजऋण, गुरु ऋण, देशऋण.... आई, बाबा, ताई आणि मी त्यांचे चौकोनी कुटुंब आहे. आई-बाबा दोघेही नोकरी करत असल्यामुळे आवश्यक त्या सुविधा ही घरात होत्याच. सतत आमच्यासाठी धडपडणाऱ्या आईवडिलांनी असेल त्यात समाधान मानण्यास शिकवले होते. मग ते आई-बाबांवर सोपविण्याचे मी ठरवले. समाजाची कल्पना एका शिक्षणाची आवड असलेल्या वर्गातला एक गरीब मित्र आठवला. कारखान्यात सांगतो म्हणून त्याचे वडील घरीच बसले होते. आई तर चुका भांडी घासण्याचे काम करी. राहायला धडधड नाही. अभ्यासाला जागा नाही. तरी परीक्षेत त्याचा दुसरा क्रमांक येतो. त्याला सतत कुटुंबीयांची चिंता असते. मी ठरवले की, लॉटरीच्या पैशातून आपल्या वर्गमित्राच्या साऱ्या चिंता मिटून टाकायच्या. हा चांगला विचार माझ्या मनात येण्यास कारणीभूत होते आमचे देशमुख गुरुजी ! सतत नवनवीन काही वाचून ते मुलांना समाजपयोगी सत्कर्म करायला लावायचे. आम्हाला त्यांच्याकडून शालेय भाषा व्यतिरिक्त काहीतरी चांगली माहिती मिळेल. पण अलीकडे पुस्तके फार महाग झाली आहेत असे वारंवार तक्रार ते करतात. आता ते निवृत्त होणार आहेत. निवृत्तीनंतरच्या आयुष्यात त्यांना खूप वाचायला मिळावे, म्हणून मी त्यांना खूप पुस्तके घेऊन देईन व आपल्या छोट्याशा कृतीमुळे गुरु ऋण फेडीन . परवाच आमच्या शाळेत निवृत्त सेनाधिकारी चे भाषण झाले. देशासाठी जिवावर उदार ...